انگشتانم کــه لاي ورق هاي ديــوانـــ حــافــظ ميـــ رود دسـتــــ دلــــم مي لرزد... امــا به خواجه مي سپــارم تـــا امـيــد را از دلـــم نگيرد... دلــم مي خواهد هميشــه بگـويــد: يـــوســـف گم گشته بــاز آيــد به کــنـعـانــ غــم مخــور . . .
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : چهار شنبه 13 دی 1391
| 14:45 | نويسنده : vafa |